ของตาย ... ตายรัง

ของตาย

คำนี้คงไม่มีผู้หญิงคนอยากเป็น  เพราะมันแปลได้ว่าเราไม่มีค่าสำหรับเขา  ไม่ได้รับความเคารพ ไม่มีความสำคัญ โดยส่วนมากมักเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ด้านรักๆ ใคร่ๆ เขาเห็นเราเป็นแค่ตัวสำรอง  (โดยที่เราก็ไม่รู้ตัว)

ของตายหรือเปล่า?

ถ้าสงสัยว่าเขาเห็นเราเป็นของตายหรือเปล่า  ลองสังเกตพฤติกรรมของเขาที่ทำกับเราสิ  ถ้ามีประมาณสองในสามก็เข้าข่ายแล้วล่ะ

หลบๆ ซ่อนๆ

ถ้าเขาทรีทเราแบบนี้  ไม่ค่อยพาไปไหน  ไม่ค่อยอยากออกไปไหนด้วยกัน  กลัวเจอคนรู้จัก เดินแต่ห้างแถวบ้าน ห้างคนเงียบๆ น้อยๆ พารากอน เซ็นทรัลเวิลด์ อย่าหวังว่าเขาจะพาไป อันนี้เป็นไปได้ว่าคุณเป็นของตายแบบลับๆ คือเขาอาจจะมีรังใหญ่ของเขาให้กลับไปตายอยู่แล้ว และกลัวว่ารังใหญ่จะรู้เรื่อง เดี๋ยวได้ตายสมใจแน่ ถ้าความแตกว่ามีของตายอยู่อีกคน

ไม่เป็นพ่อบุญทุ่ม

คุณจะไม่มีวันได้เจอพ่อบุญทุ่มอีกแน่ๆ ถ้าคุณถูกปะหน้าว่าเป็นของตายไปแล้ว  ถ้าไม่ใช่พวกรวยจริงเป็นเสี่ยกระเป๋าหนัก หรือนิสัยชอบเลี้ยงหญิงเป็นทุนเดิม ก็อย่าหวังว่าเขาจะยอมควักกระเป๋าจ่ายอะไรให้ของตาย เขาจะไม่ทุ่มเงินอะไรทั้งนั้น ดีไม่ดี คุณนั่นแหละต้องเป็นฝ่ายทุ่มเงินกับเขามากกว่าเสียอีก แค่ไปกินร้านธรรมดาๆ ด้วยกัน แต่บิลมาเกือบพัน เขาก็อาจจะหัวเสีย หรือคุณอาจต้องจ่ายเอง เหตุผลในใจของเขาคือ เรื่องอะไรจะต้องมาเสียเงินให้กับของตายที่ยังไงก็ยอมเขาอยู่แล้ว สู้เอาเงินไปทุ่มกับหญิงอื่นที่ยังไม่เป็นของตายไม่ดีกว่าเรอะ!

ติดต่อยาก

รอ ร้อ รอ รอการติดต่อจากเขา มีเบอร์โทรศัพท์นะ แต่โทรหาไม่ได้ โทรไม่ติดมั่ง ไม่รับมั่ง ตัดสายทิ้งมั่ง แล้วก็จะโทรมาหา หรือมาหาเราเวลาเดิมๆ โทรไปไม่รับหรอก แต่จะโทรกลับมาหาเอง สรุปง่ายๆ คือ คุณต้องเป็นฝ่ายตั้งรับเท่านั้น จะรุกคืบไปหาไม่ได้ เขาเป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่าง ว่าจะเจอคุณตอนไหน จะโทรหาตอนไหน แต่คุณไม่มีสิทธิ์จะทำบ้าง และที่น่ากลัวคือเขาจะมีเหตุผล มีข้ออ้างที่ทำให้คุณต้องยอมเสียด้วย

ตายรัง

คำนี้จะให้ความรู้สึกดีกว่าคำว่า “ของตาย” แน่นอน คือมันฟังดูเหมือนเราเป็นที่พักพิงอันอบอุ่น เป็นสิ่งสำคัญสุดท้ายในชีวิตที่เหลืออยู่ ฟังดูดี๊ดี แต่ฟังดีๆ เหมือนเป็นเมียหลวงยังไงก็ไม่รู้นะ คือตกลงมันดีจริงหรือเปล่า?  เพราะมันเหมือนกับว่าเขาไปเริงร่ากับใครต่อใครมาเต็มที่แล้ว เหนื่อยแล้วค่อยคลานกลับมาซบตักเรา  น่ารักอ่ะ!  แต่คำว่าตายรัง ก็อาจจะไม่ได้หมายความว่าเขาไปมีคนอื่นเสมอไป แต่เขาอาจจะมัวไปหลงระเริงหมกมุ่นอยู่กับเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรา ติดเพื่อน ติดเกม บ้างาน อยากมีโลกส่วนตัว อาการแบบนี้พอคิดได้ก็จะอยากกลับมาตายรังเองในที่สุด

แหล่งที่มา   นิตยสาร CLEO